Recepta na sukces?

This is 10% luck
20% skill
15% concentrated power of will
5% pleasure
50% pain
And 100% reason to remember the name

Ludzie, którzy inspirują: Bracia KLITSCHKO

Rok 2008. Końcówka lutego. Dokładnie 23. Leżałam w łóżku, ale nie spałam, przyciskałam głowę do poduszki, zerkając na jaśniejący w mrocznym pokoju telewizor. Cały dom cichy, śpiący, ja rozbudzona, ring, flesze i Red Hot Chilli Peppers, Can't stop dochodzące z innej części świata. Michael Buffer zapowiada bokserów, swoim unikalnym głosem. Let's get ready to rumble! Kibice szaleją. Czuję dreszcz emocji. Ibragimov porusza się na boki, usta ściągnięte, skupione spojrzenie, ale kim jest ten drugi bokser, kim jest trzydziestojednoletni Ukrainiec w czerwonych spodenkach Hugo Bossa, na którego twarzy próżno szukać strachu? Spaceruje po ringu pewny siebie, 49 wygranych, 44 przez nokaut, tylko 3 przegrane walki. Imponujące wyniki. Publiczność go kocha. Dostrzegam żółto - błękitne flagi. Walka trwa. Obserwuję ją w skupieniu. Imbragimov przegrywa na punkty, to koniec jego kariery. Bracia Klitschko dominują w wadze ciężkiej. Można ich kochać albo nienawidzić, ale nie można przejść obok nich obojętnie.

Sekret sukcesu: Praca.

Często zdarza mi się słyszeć, że dana osoba nie ma za grosz talentu (żadnego!) i przez to na stracie jest na straconej pozycji, z góry skazana na porażkę. Nic bardziej mylnego!

Jakie pokolenie, taka wojna - Generation Kill: Czas wojny.

Generation Kill: Czas wojny to serial nadal aktualny, mimo upływu ośmiu lat. Mniej znany niż Kompania braci, ale do bólu prawdziwy, bez zbędnego owijania w bawełnę i mydlenia oczu, bez niezniszczalnych szablonowych herosów, ale na czele ze zwykłymi ludźmi, którzy znaleźli się w niezwykłym miejscu w niemniej zwykłych okolicznościach.

Cel cz. 2

Mam cel, dążę do wyznaczonego celu, miej w życiu cel, życie bez celu jest bezcelowe...

Okay, chwila, ale czym właściwie jest ten cel?

Cel to świadome działanie, które musimy podjąć, aby osiągnąć wymarzony stan ducha, stan rzeczy. Możemy dążyć do posiadania jakiegoś obiektu, być może jest to dom w centrum miasta albo chatka w górach, jacht, nowy samochód czy komputer, a być może wcale nie interesują Nas dobra materialne i to nie one są Naszym celem, ale kształtowanie charakteru, rozwój osobisty, samokształcenie, wznoszenie się na wyższy poziom świadomości i duchowości. Wybór należy do Nas.

Kopalnia wiedzy cz.2

Już dzisiaj śmiało mogę powiedzieć, że wrzesień był dla mnie ważnym miesiącem, pod pewnymi względami kluczowym. Byłam zmuszona ułożyć na nowo pewne sprawy, zamknąć, co niektóre szuflady, żeby móc otworzyć nowe, musiałam dojrzeć do podjęcia ważnych decyzji, które nie były wcale proste. Trudne były odpowiedzi, nie same pytania. Z tego właśnie powodu moja dwutygodniowa nieobecność na blogu na przełomie sierpnia/września.

Pisanie - proste czy nie?

Nie wiem, czy znacie ten stan - jesteście pełni energii, zmotywowani, wypełnieni inspiracją, zadowoleni, szczęśliwi, macie w głowie odpowiednie obrazy, wystarczy jedynie ubrać je w słowa i... Nie da się. Po prostu się nie da. Siadacie przed komputerem, nerwowo uderzając paznokciami w klawiaturę, w Wordzie pojawiają się bazgroły, kilka zdań, może jeden akapit, po skroniach spływa pot, zostawiając mokre ślady na podkoszulku, mijają minuty i długie godziny, a Wy nadal piszecie i usuwacie, piszecie i usuwacie, i tak w kółko. Nowego postu nie będzie i nie wiadomo, kiedy kapryśnej wenie zechce się wrócić żeby coś akceptowalnego mogło się pojawić na stronie. Jesteście wtedy źli na siebie, może obwiniacie swoje otoczenie, bo pies sąsiadów za głośno szczeka i nie da się skupić, bo za zimno i lepiej leżeć pod kocem i czytać książkę, bo w zasadzie to mi się nie chce, jak się zachce to coś się napisze (najlepiej samo), bo weekend i są lepsze rzeczy do roboty, bo nie mam czasu, natłok obowiązków, goniące terminy, klasówki, egzaminy, popołudniowa zmiana w pracy.